ମୂର୍ଦ୍ଧୁନି

ମୂର୍ଦ୍ଧୁନି

ଓଡ଼ିଆ

ମୂର୍ଦ୍ଧୁନି

୧. ମୁଣ୍ଡ; ମସ୍ତକ — ୧. The head.

[ଦ୍ରଷ୍ଟବ୍ୟ —ନିର୍ଲଜ୍ଜ ଆତ୍ମା ମୋ ଏହା ସେ ଦେଖୁଛି କିପାଁ ନ ଯାଇ ମୁର୍ଦ୍ଧନା ଫାଟି—ପ୍ରତାପ, ଶଶିସେଣା]

୨. ପର୍ବତାଦିର ମସ୍ତକ ବା ଅଗ୍ର — ୨. The head or top of a tall thing (i.e. mountain, temple).

[ଉ—ରାମ କର ଧରି କାମିନୀ, ବୁଲନ୍ତି ବେନି ଗୋ, ଚିତ୍ରକୁଟ ଗିରି ମୂର୍ଦ୍ଧନି— ବିଶ୍ୱନାଥ, ବିଚିତ୍ର ରାମାୟଣ]

ମୂର୍ଦ୍ଧୁନି

ମୂର୍ଦ୍ଧୁନି

[ମୂର୍ଦ୍ଧ(ର୍ଦ୍ଧୁ)ନିଆ[ଆଁ]—ଅନ୍ୟରୂପ]

ମସ୍ତକରେ — On the head.

[ଉ— ସ୍ୱର୍ଲୋକ କଳ୍ପିତ ମୂର୍ଦ୍ଧନି, ବିଶ୍ୱଦେହେ ବା ବିଶ୍ୱମାନି—ଜଗନ୍ନାଥ, ଭାଗବତ]

୧. ଶ୍ରେଷ୍ଠ — ୧. Superior to all.

୨. ସର୍ବୋତ୍ତମ — ୨. Best.

[ଉ—କୃଷ୍ଣ ମହିମା ଯହିଁ ଶୁଣି, ସେ ସର୍ବ ବାକ୍ୟରେ ମୂର୍ଦ୍ଧନି—ଭୂପତି. ପ୍ରେମପଞ୍ଚାମୃତ]

୧. ଜାତିର ବା ସମାଜର ପ୍ରଧାନ ବ୍ୟକ୍ତି; ଜାତିର ସର୍ଦ୍ଦାର ବା ମୁଖିଆ ବ୍ୟକ୍ତି; ପରି— ମାଣିକ — ୧. The head man of a caste.

୨. ଘରର କର୍ତ୍ତା — ୨. The head of a household; the kartā of a family.

୩. ମସ୍ତକ — ୩. Head.

ଚାଳଘରର ମଥାନ; ତୁଳିଆ — The top of a thatched house.