ବୈରାଗୀ

ବୈରାଗୀ

ଓଡ଼ିଆ

ଉଚ୍ଚାରଣ

• ରୋ.ଟ୍ରା. — B&aline;i̱rāgī
• ଆଇ.ପି.ଏ. — bˈojɾaɡˌi

• ଧ୍ୱନି (ମାନକ ଓଡ଼ିଆ)

  (file)

• ଧ୍ୱନି (ମାନକ ଓଡ଼ିଆ)

  (file)

ସଂସ୍କୃତ - ବିଶେଷ୍ୟ - (ବିରାଗ+ଇନ୍; ୧ମା. ୧ବ)

୧. ସଂସାର ବିରକ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତି; —୨. A conscientious, person.

(ବୈରାଗିଆଣୀ—ସ୍ତ୍ରୀ) 

ଦେଶଜ - ବିଶେଷ୍ୟ - ଫୁ

୧. ଲୋକଙ୍କୁ ଦିଆଯିବା ନାମ —୧. Name given to males.

୨. ଏକ ଶ୍ରେଣୀର ଅକିଞ୍ଚନ ସାଧୁ ବା ବାବାଜି — ୨. A sect of anchorites.

---