ଛତିଆ

ଛତିଆ

ଓଡ଼ିଆ

ଛତିଆ

୧. ବହୁକାଳ ଆବଦ୍ଧ ରହିଥିବା ପଦାର୍ଥ (ଶସ୍ୟାଦି) ଉପରେ ମାରିଯିବା ଧଳା ଫିମ୍ପି; କଳଙ୍କି —୧. Mould; smut; mildew; rust.

୨. ଜିହ୍ୱାମଳ; କ୍ଳେଦ —୨. The dirt or foul matter appearing on the tongue (of a sick, famishing or a sleeping person).

୩. ଦନ୍ତମଳ —୩. Foul coating on the teeth; tarter of the teeth.

୪. ରାଜା ଆଦିଙ୍କ ଗହଣରେ ଛତି ଧରି ଯିବା ଲୋକ — ୪. A carrier of umbrella in the retinue of a king or idol.

ଦର୍ପଣ କିଲ୍ଲାରେ କପିଳାସ ରୋଡ଼୍ ଷ୍ଟେସନ୍ ନିକଟରେ ଥିବା ଗୋଟିଏ ଗ୍ରାମ —A village in the estate of Darpaṇ (in Orissa).

[ ଦ୍ର—ଏହିଠାରେ ଗୋଟିଏ ଅତି ପୁରାତନ ବଟଗଛ ମୂଳରେ ନିରାକାର ଉପାସକ ସାଧୂମାନଙ୍କର ସମାଧି ଓ ଭୋଜନାଳୟ ଅଛି ଏହା ଜଗନ୍ନାଥ ସଡ଼କ ଉପରେ ଅବସ୍ଥିତ ]

୧. କ୍ନିନ୍ନ; ମଳଯୁକ୍ତ — ୧. Sordid; furred (e.g. tongue).

୨. କଳଙ୍କି ଲାଗିଥିବା —୨. Soiled; rusted.

୩. ଗମୁଆ; ଗମରା; ଫିମ୍ପି ମାରି ଯାଇଥିବା — ୩. Mildewed.