ଶବ୍ଦାର୍ଥ:
କାଁଧ୍ — ଉଚ୍ଚାରଣ: Kāñdh
ପ୍ରାଦେ. (ବସ୍ତର) ବି. (ସଂ. ସ୍କନ୍ଧ; ତୁଳା; ହି. କାଁଧ୍) —
କାନ୍ଧ —Shoulder.