ଧନ୍ୱିନ

ଧନ୍ୱିନ

ଓଡ଼ିଆ

ଉଚ୍ଚାରଣ

• ରୋ.ଟ୍ରା. — Dhanwina
• ଆଇ.ପି.ଏ. — dʰˈɔ nˈɔ hˈʌlˈʌntɔ lˈetəbˈiːʃˈatoˈekˈo hɾˌɔʃʃoˈikaɾ nˈɔ

ସଂସ୍କୃତ - ବିଶେଷ୍ୟ - (ଧନ୍ୱ=ନିର୍ଜଳ ପ୍ରଦେଶ, ମରୁଭୂମି+ବିଚରଣକାରୀ ଅର୍ଥରେ ଇନ୍)

ଶୂକର; ଘୁଷୁରି (ହିନ୍ଦୀ - ଶବ୍ଦସାଗର) — Hog; pig.

---