ଶବ୍ଦାର୍ଥ:
ଖଗବଧୀ — ଉଚ୍ଚାରଣ: Khagabadhī
ଦେ. ବି. (ସଂ. ଖଗ=ପକ୍ଷୀ+ବଧ, ଯେ ପକ୍ଷୀ ବଧ କରେ) —
ଶବର; ଚଢ଼େଇମାରୁ —A fowler.
ଖଗବଧୀର ପ୍ରାଯେ ହୋଇ ପିଣ୍ଡ ଉହାଡ଼େ ଆତ୍ମା ଥାଇ ଭୂପତି. ପ୍ରେମପଞ୍ଚାମୃତ
